Hvernig er þetta hægt...

Andnauð, hósti, svimi, aumar geirvörtur...(þó ekki blæðandi)

Allt sökum þess að ég fór út að skokka í 20 mínútur...
Maður er í þvílíku formi þessa dagana, það er nokkuð ljóst.

Ég er hins vegar ansi hress með að vera kominn aftur til Boston. Hér er ég í góðu tsjilli þangað til skólinn byrjar á mánudaginn.
Af einhverjum óútskýranlegum ástæðum, þá verð ég nebblilega óendanlega stressaður í hvert sinn sem ég kem til Íslands um jól. Það fer bara einhver skrýtinn stressgaur í gang og ég verð alveg ómögulegur þangað til jólin eru búin.
Já krakkar mínir. Svona er nú það.

Hér er hins vegar sól og blíða og kann ég gróðurhúsaáhrifunum bestu þakkir.

Ble.